تعریف بیماری روماتیسم قلبی گرداوری شد
روماتیسم قلبی یکی از بیماری های مهم و در ارتباط با تب روماتیسمی می باشد. تب روماتیسمی اغلب بر اثر بی توجهی به بیماری تب داری همچون گلودرد و عفونت های متفاوتی رخ می دهد. این نوع بیماری یعنی روماتیسم قلبی معمولا بر روی کارکرد قلب اثرگذار می باشد. در اغلب موارد در صورت تشخیص زودرس و درمان به موقع بیماری تب روماتیسمی ، هیچ گونه آسیبی به قلب وارد نخواهد شد ، اما در صورتی که این آسیب بیش از پیش شود ، قطعا به کارکرد طبیعی قلب اثرگذاشته و در نهایت فرد را به درد و ناراحتی دچار می کند.
هرچه سن بیماری پایین تر باشد این بیماری با علائم بیشتری تظاهر پیدا خواهد کرد. به عنوان مثال زمانی که بیماری تب روماتیسمی در سنین بیست سالگی رخ دهد ، اثر آن بر روی قلب می تواند از دریچه تا عضله متفاوت باشد. عضله ی قلب یعنی ناحیه ی تپنده ی قلب که بر اثر بیماری روماتیسم قلبی از حرکت اصلی خود بازمانده و با سرعت کمتری حرکت خواهد کرد. به همین ترتیب میزان خونرسانی به بافت ها و اکسیژن رسانی نیز کاهش خواهد یافت.
علائمی که فرد در بیماری روماتیسم قلبی آن را تجربه خواهد کرد عبارت است از : افزایش ضربان قلب ، احساس سنگینی بر روی قفسه سینه ، تنگ شدن تنفس ، خستگی بیش از حد و . . . با درمان سریع می توان تا حدودی از شدت بیماری کاست و از آسیب جدی به قلب جلوگیری نمود. اما در صورتی که درمان بسیار دیر اتفاق افتد ، قطعا اثرات جبران ناپذیری متوجه قلب خواهد شد که با هیچ درمانی از بین نخواهد رفت. درمان ها از دارو تا اعمال جراحی متفاوت هستند و بر حسب شدت آسیب به قلب تعیین خواهند شد. تب های حاد از مهم ترین علل زمینه ای برای این بیماری محسوب می شوند
