بایگانی دی ۱۳۹۶

دلایل عرق کردن ، درمان عرق کردن آماده شد

تعریق بیش از حد که در اصطلاح پزشکی به آن «هایپرهیدروز» گفته می‌شود، معمولا بر اندام‌هایی از قبیل زیر بغل، کف دست‌ها، کف پاها یا کشاله ران اثر می‌گذارد.

هایپرهیدروز بیماری شایعی است و می‌تواند نواحی موضعی یا وسیعی از پوست را درگیر کند.

اثرات مزمن این بیماری عبارت است از رطوبت بیش از حد پوست، خشکی و پوسته پوسته شدن همراه با ایجاد ترک‌خوردگی.

بیمارانی که پوست بسیار مرطوبی دارند در اثر بروز این بیماری مستعد رشد بیش از حد باکتری‌ها و عفونت قارچی هستند.

به گفته متخصصان مرکز پزشکی دانشگاه دولتی اوهایو آمریکا علل احتمالی بروز هایپرهیدروز تب یا احساس اضطراب است. با این حال به اعتقاد این متخصصان عوامل ذیل نیز ممکن است از دلایل بروز این بیماری باشد:

- بروز مشکلی در غده تیروئید.

- قند خون پایین.

- بروز اختلال در سیستم عصبی بدن.

انواع تعریق

عرق کردن زیاد به سه نوع تقسیم می شود. دانستن نوع تعریق مهم است، زیرا علت و درمان آنها با هم تفاوت زیادی دارد.

تعریق موضعی زیاد اولیه

این نوع تعریق به این معناست که تعریق بیش از حد در یک یا چند ناحیه ایجاد می شود:کف دست، کف پا، زیربغل، صورت/ پوست سر

معمولا در جاهای دیگر بدن هم تعریق می کنید. تعریق به صورت متقارن است، به عبارت دیگر، کف هر دو دست، هر دو پا، هر دو زیربغل و غیره. علت دقیق مشخص نیست و به بیماری های دیگر ارتباط ندارد.

به نظر می رسد که غده های عرق در این نواحی بیش از حد فعال هستند یا بیش تر از حد نرمال حساس می باشند. در بعضی از افراد، چند نفر از اعضای خانواده ممکن است به این مشکل دچار شده باشند، بنابراین عامل ژنتیکی ممکن بوجود آورنده آن باشد. این مشکل معمولا در ابتدا قبل از 21 سالگی بوجود می آید، اما ممکن است در هر سنی ایجاد شود. زنان و مردان به شکل مساوی به این بیماری دچار می شود. این بیماری شایع است و هر 100 نفر، 3 نفر به آن مبتلا هستند.

شدت تعریق گه گاه تغییر می کند. ممکن است بوجود بیاید و از بین برود یا با محرک هایی از قبیل اضطراب، عاطفه، غذاهای تند و گرما شدت پیدا کند. اضطراب در مورد تعریق،باعث افزایش تعریق می شود. با این حال، در اغلب مواقع، هیچ چیز مشخصی تعریق را تحریک نمی کند. این بیماری عموما بلندمدت است، اما علائم در بعضی موارد با گذشت زمان بهبود پیدا می کند.

در صورتی که علائم نوعی تعریق موضعی زیاد اولیه را دارید، عموما نیاز به هیچ آزمایشی ندارید. پزشک در صورتی که ضدعرق ها جواب ندادند، یک یا چند مورد از روش های درمانی زیر را توصیه می کند.

تعریق موضعی زیاد ثانویه

این نوع تعریق شایع نیست. این مساله به این معناست که تعریق بیش از حد در بخش موضعی مخصوصی از بدن ایجاد می شود. اما برخلاف تعریق موضعی زیاد اولیه، علت احتمالی یا مشخصی دارد. برای مثال، بیماری یا آسیب دیدگی ستون فقرات باعث تعریق در یک پا می شود. هر نوع تعریق موضعی غیرمتقارن ( به عبارت دیگر، تنها یک دست، یک پا و غیره) نشان دهنده تعریق موضعی زیاد ثانویه است. زیرا تعریق موضعی زیاد اولیه معمولا متقارن است. پزشک برای تشخیص علت بوجود آورنده چند آزمایش را تجویز می کند.

تعریق زیاد عمومی

این نوع تعریق به این معناست که شما در نواحی بدن خود بیش از حد نرمال عرق می کند. این بیماری نسبت به تعریق موضعی زیاد اولیه شیوع کمتری دارد. با این حال، معمولا با یک بیماری بوجود می آید. بیماری های متعددی باعث تعریق زیاد عمومی می شود که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اختلالات اضطراب
مشکلات قلبی متعدد
آسیب به طناب نخاعی.
عوارض جانبی بعضی از داروهای مشخص.
مشکلات هورمونی متعدد ( از جمله پرکاری غده تیروئید)
عفونت.
انواع مشخصی از سرطان

در صورتی که مبتلا به تعریق زیاد عمومی هستید، پزشک احتمالا شما را معاینه می کنند و برای تشخیص علت چندآزمایش انجام می دهد.

درمان تعریق

سرکه سیب

یکی از داروهای خانگی موثر برای مقابله با عرق کردن دست و پا سرکه سیب است.

این ماده خواص قابض طبیعی دارد که به کنترل تعریق بیش از حد و تنگ کردن منافذ پوست کمک می کند. همچنین، هنگامی که وارد بدن می شود در متعادل کردن سطح pH بدن تاثیر گذار است.

به علاوه، سرکه سیب موجب افزایش سوخت و ساز بدن شده و شما را برای مبارزه با چاقی، که یکی از دلایل هایپرهیدروز است، آماده می کند.

منطقه ای از بدن که بیشتر عرق می کند را با آب ولرم بشویید. سپس با یک تکه پنبه، مقداری سرکه سیب فرآوری نشده را به پوست بمالید. بگذارید سرکه سیب تا صبح بر روی پوست بماند. صبح روز بعد استحمام کنید و آن منطقه از بدن را با پودر بچه بپوشانید. اگر پوستتان حساس است، سرکه سیب را به نسبت مساوی با آب مخلوط کرده و بعد از آن استفاده کنید.
به قسمت مساوی از سرکه سیب و گلاب را مخلوط کرده و روزانه ۲ الی ۳ بار آن را به پوست بمالید.
همچنین شما می توانید ۱ تا ۲ قاشق چای خوری سرکه سیب و کمی عسل را به یک لیوان آب ولرم اضافه کنید و آن را دو بار در روز بنوشید.

نشاسته ذرت

یکی دیگر از درمان های خانگی برای مقابله با هایپرهیدروز، نشاسته ذرت است. این ماده یک ضد عرق طبیعی است، که کمک می کند تا رطوبت جذب بدن شده و هر بوی ناخوشایندی خنثی شود.

به علاوه، حمل نشاسته ذرت بسیار آسان است پس برای افرادی که زیاد سفر می کنند، گزینه درمانی مناسبی برای عرق کردن کف دست و پا است.

مقدار مساوی از آرد ذرت و جوش شیرین را مخلوط کنید.
عرق بدن را خشک کنید.
مقداری از این پودر را بر روی پوست بپاشید.

آب لیمو

لیمو یکی دیگر از درمان های خانگی ساده، برای عرق کردن کف دست و پا است. این درمان به راحتی در دسترس همه است و به عنوان یک دئودورانت طبیعی عمل می کند.

به علاوه، لیمو کمک می کند تا باکتری ها از بین بروند و بدن شما بوی بد نگیرد.

آب یک عدد لیمو تازه را بگیرید و آن را با یک قاشق چای خوری جوش شیرین به شکل خمیر درآورید. سپس خمیر را به کف دست مالیده و ۱۰ دقیقه صبر کنید. دست ها را با آب ولرم بشویید. این درمان را روزی یکبار انجام دهید.
آب یک عدد لیمو را به یک لیوان آب اضافه کنید و آن را با یک لیف تمیز به پوست بمالید. ۲۰ دقیقه در همین وضعیت بمانید و سپس دوش بگیرید. این کا را هم می توانید یک بار در روز انجام دهید.
روش دیگر درمان عرق کردن کف دست با استفاده از لیمو این است که لیمو را نصف کنید و مقداری نمک به آن بپاشید. سپس آن را به کف دست بمالید. این درمان فعالیت غدد عرق را کند می کند.

توجه: هرگز پس از استعمال لیمو به شکل موضعی در برابر نور خورشید قرار نگیرید. مادامی که لیمو بر روی پوست هست، پوست به اشعه ماوراء بنفش خورشید حساس می باشد.

عنبر سائل

خواص قابض و ضد عرق موجود در عنبر سائل به کنترل تعریق بیش از حد کمک می کند.

اسید تانیک موجود در آن، موجب بسته شدن منافذ پوست شده و مانع از عرق کردن زیاد آن می شود. می توانید از این ماده با خیال راحت در هر منطقه از بدن که تعریق بیش از حد دارید استفاده کنید.

یک تکه پنبه را در عصاره مایع عنبر سائل خیس کرده و آن را به پوست بمالید. این اقدام را ۲ یا ۳ بار در روز انجام دهید. در صورتی که مشکلتان حاد است می توانید تعداد دفعات بیشتری در طول روز از این درمان استفاده کنید.
۱ قاشق غذا خوری از پودر پوست عنبر سائل را با کمی آب به شکل خمیر درآورید. خمیر را به مدت ۱ ساعت بر روی پوست بگذارید. سپس با استفاده از آب سرد پوست را بشویید. این درمان را ۱ الی ۲ بار در هفته انجام دهید.

توجه: اگر عنبر سائل را بیش از چند هفته استفاده کنید موجب خشکی پوست می شود.

گوجه فرنگی ها

خواص خنک کننده و قابض گوجه فرنگی می تواند در درمان عرق کردن کف دست و پا به شما کمک کند.

به عنوان یک قابض طبیعی، گوجه فرنگی کمک می کند تا منافذ باز پوست کاهش یافته و از ترشح مجاری عرق جلوگیری می کند. از طرفی، نوشیدن آب گوجه فرنگی موجب می شود دمای بدن، که یکی از عوامل مهم در عرق کردن کف دست و پا است، پایین بیاید.

گوجه فرنگی را برش زده و آن را به منطقه ای از بدن که تعریق زیاد دارد بمالید. ۱۰ الی ۱۵ دقیقه صبر کرده و پس از این مدت پوست را با آب ولرم بشویید. این درمان را یک بار در روز به کار ببرید.
نوشیدن یک فنجان آب گوجه فرنگی به صورت روزانه، به مدت یک هفته، در درمان شما موثر است. توجه داشته باشید که باید دوز مصرف آب گوجه فرنگی را کم کم اضافه کنید و از روز اول یک فنجان از آن را ننوشید.

زغال چوب فعال

شما همچنین می توانید زغال فعال را برای مقابله با مشکل عرق کردن کف دست و پا امتحان کنید. زغال چوب فعال می تواند رطوبت بدن را جذب کند، در نتیجه از تعریق بیش از حد جلوگیری می کند.

۱ قاشق چای خوری از زغال فعال را با یک لیوان آب گرم مخلوط کرده و صبح با معده خالی مصرف کنید.

اگر شما تجربه درد و استفراغ بعد از مصرف زغال فعال با معده خالی را دارید، می توانید آن را شب ها استفاده کنید.

توجه: اگر مشکلات گوارشی علی الخصوص مشکلات روده ای دارید هرگز از زغال چوب فعال استفاده نکنید. همچنین این ماده را دور از دسترس اطفال و حیوانات خانگی نگهداری کنید.

چای سیاه

چای سیاه معمولی که اغلب ما آن را در صبحانه می نوشیم یک درمان موثر برای هایپرهیدروز است.

چای سیاه سرشار از تانن است که دارای خاصیت قابض است. این به این معنی است که می توند به طور موثر از تراوشات بیش از حد منافذ پوست جلوگیری کند. علاوه بر این، تانن به کاهش درجه حرارت بدن کمک می کند. در نتیجه احتمالا تعریق را به این شیوه هم کاهش می دهد.

یک چای کیسه ای مرطوب را به مدت ۵ دقیقه در مشتتان نگه دارید. این درمان را ۲ الی ۳ بار در روز انجام دهید.
یک کاسه بزرگ را با چای پر کنید و دو بار در روز، به مدت ۳۰ دقیقه، دست ها و پاهایتان را در آن بگذارید.
فراموش نکنید که باید ۲ الی ۳ فنجان چای در روز بنوشید.

روغن درخت چای

روغن درخت چای یکی دیگر از درمان های موثر برای هایپرهیدروز است. با توجه به قابض بودنش، در کنترل تعریق بیش از حد مفید است. به علاوه، خواص ضد قارچ آن می تواند خطر عفونت های قارچی ناشی از رطوبت بیش از حد را کاهش دهد.

۴ یا ۵ قطره از روغن درخت چای را در یک کاسه حاوی آب ولرم بریزید.
یک تکه پنبه را در آب خیس کرده و آن را به پوست بمالید.
این کار را ۲ الی ۳ بار در روز انجام دهید.

نکته: هرگز روغن درخت چای خالص را به صورت مستقیم بر روی پوست نمالید و آن را رقیق کنید. قبل از استفاده نیز ابتدا آن را بر روی قسمتی از پوست تست کنید. زیرا برخی از افراد به این روغن حساسیت دارند.

مریم گلی

یکی دیگر از درمان طبیعی که دارای خواص قابض قوی است مریم گلی می باشد. مریم گلی یکی از درمان های قدیمی برای عرق کردن کف دست است. این ماده کف دست را خشک کرده و از تعریق زیاد جلوگیری می کند.

به علاوه، چای مریم گلی سرشار از ویتامین B و منیزیم است که به کاهش بیش فعالی در غدد عرق کمک می کند.

۲ یا ۳ کیسه چای مریم گلی را در یک کاسه بزرگ آب ولرم بگذارید. اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه دم بکشد. سپس دست ها را ۲۰ الی ۳۰ دقیقه در این محلول قرار دهید. این درمان را ۱ تا ۲ بار در روز استفاده کنید. به طور مشابه می توانید از چای مریم گلی برای درمان عرق پا نیز استفاده کنید.
نوشیدن یک فنجان چای مریم گلی گرم با معده خالی هر روز صبح، برای درمان تعریق زیاد مفید است. برای تهیه این چای، ۱ قاشق غذا خوری مریم گلی تازه یا خشک را با یک فنجان آب داغ مخلوط کنید و اجازه دهید به مدت ۵ دقیقه دم بکشد. سپس برگ ها را در آب فشار داده و آن را با کمی آبلیمو و عسل میل کنید.
علاوه بر این روش ها می توانید از گیاه مریم گلی در پخت و پز نیز استفاده کنید.

توجه: استفاده بیش از حد از چای مریم گلی می تواند باعث سردرد شود.

خوردن غذاهای غنی از منیزیم

یکی از علل عرق کردن کف دست و پا، کمبود منیزیم در بدن است. منیزیم کمک می کند تا فعالیت غدد عرق تحت کنترل درآید. این ماده همچنین مواد شیمیایی که باعث ایجاد بوی تند عرق می شوند را خنثی می کند. از این رو، پزشکان برای بررسی علل عرق کردن کف دست و کف پا، اولین چیزی که بررسی می کنند سطح منیزیم بدن است. در این حالت اگر منیزیم بدن کم باشد توصیه می شود از غذاهای غنی از منیزیم استفاده کنید.

برخی از مواد غذایی غنی از منیزیم عبارتند از:

بادام
آووکادو
موز
لوبیا
دانه کدو تنبل
ملاس
توفو
شیر سویا
کاشو
گردو
سیب زمینی با پوست
ماست
غلات کامل
سبزیجات دارای برگ سبز

علاوه بر این ها می توانید از ۴۰۰ میلی گرم مکمل منیزیم با مشورت پزشکتان استفاده کنید.

روش های دیگر درمان

تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس معمولا برای درمان تعریق زیربغل و درمان عرق کردن زیاد موثر است. درمان شامل تزریقات کوچکی دقیقا در زیر پوست نواحی تحت تاثیر است. بوتاکس باعث متوقف کردن فعالیت عصب های پوستی می شود که وظیفه کنترل غده های چربی را برعهده دارند. بوتاکس برای درمان تعریق زیاد کف دست و صورت مناسب نیست. زیرا این خطر وجود دارد که تزریقات باعث متوقف کردن فعالیت بعضی از عضلات کوچک مجاور دست یا صورت می شود.

نکته منفی این روش درمان عرق کردن زیر بغل این است که اثر بوتاکس پس از 4 تا 12 ماه از بین می رود.از این رو، برای ادامه درمان، تزریق بوتاکس باید تکرار شود. بعضی از افراد یک یا چند روز پس از درمان دچار علائم شبیه آنفولانزای خفیفی می شوند. همچنین، محل های تزریق برای چند روز پس از درمان درد می کنند. ممکن است پس از تزریق یک واکنش آلرژیک شدید بوجود بیاید ( به ندرت پیش می آید). این روش درمانی همچنین بسیار گران است.

آلومینیوم کلرید- یک ضد عرق قوق

آلومینیوم کلرید یک ضد عرق قوی است. این ضد عرق با انسداد مجاری عرق کار می کند. این ضد عرق برای عرق زیر بغل بیشترین کارایی را دارد. با این حال، برای درمان عرق کردن زیاد کف دست و پا نیز موثر است. اگر چه می توان آن را برای صورت نیز بکار برد، برخی از پزشکان مصرف ان برای صورت را توصیه نمی کنند، زیرا اگر وارد چشم شود، باعث حساسیت شدید چشمی می شود.

توجه: ضد عرق های آلومینیوم کلرید اغلب باعث التهاب یا حساسیت پوست می شود. در صورت بروز این مشکل، اگر میزان التهاب قابل تحمل بود، استفاده از آنها ارزشش را دارد، زیرا مزایای آن بر التهاب بوجود آمده می چربد.

یونتوفورزیس

در این روش درمانی از تحریک الکتریکی استفاده می شود.این روش درمانی عمدتا برای درمان تعریق کف دست و پا استفاده می شود. از آن برای درمان تعریق زیر بغل نیز می توان بهره برد.این روش در اغلب موارد موفقیت آمیز است.درمان شامل قرار دادن نواحی تحت تاثیر( معمولا دست و یا پا) در یک محفظه پر از آب است. سپس یک جریان الکتریکی کوچک از طریق یک دستگاه مخصوص از آب عبور می کند. این جریان خطرناک نیست، اما باعث ناراحتی و مورمور شدن می شود. علت دقیق کارایی این روش برای درمان تعریق مشخص نیست. این روش به شکلی باعث مسدود کردن غده های تعریق می شود.

جراحی

عمل جراحی مناسب کسانی است که روش های درمانی دیگر کمک چندانی به مشکل او نکرده اند یا اینکه روش های درمانی دیگر عوارض جانبی و مشکلات نامطلوبی دارند. برای تعریق زیر برق، یک عمل جراحی برای برداشتن غده های عرق در زیر بغل انجام می شود. شیوه های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد. یکی از شیوه ها برداشتن غده های چربی از پوست زیرین از طریق یک برش کوچک در پوست است ( که کورتاژ ساکشن نامیده می شود)

اخیرا یک روش جدید برای استفاده از لیزر جهت از بین بردن غده های چربی در زیربغل طراحی شده است که به آن جراحی تخریب غدد تعریق با لیزر ( LSA) گفته می شود. با این حال، هنوز در مورد پیامدهای طولانی مدت لیزردرمانی هیچ مطالعه ای برای این مشکل مطالعه ای صورت نگرفته است.

برای درمان تعریق کف دست، یک عمل جراحی به منظور بریدن بعضی از عصب هایی که در کنار طناب نخاعی قرار دارند، صورت می گیرد. این عصب ها غدد چربی دست را کنترل می کنند. به این عمل سمپاتکتومی اندوسکوپی تورواکوسکوپیک گفته می شود. این روش درمانی با جراحی سوراخ کلید صورت می گیرد، به عبارت دیگر از یک تلسکوپ مخصوص برای تعیین مکان عصب و سپس برش عصب استفاده می شود. اغلب افراد از نتایج این عمل جراحی راضی هستند. با این حال،یکی از عوارض جانبی که پس از این عمل جراحی ممکن است اتفاق بیفتد افزایش تعریق در نواحی دیگر بدن ( مثل سینه یا کشاله ران) است. این تعریق می تواند شدیدتر از تعریق دست ها باشد.

نکات اضافی برای درمان عرق کف دست

غوطه ور کردن دست و پا در آب سرد به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه می تواند تعریق بیش از حد را برای چند ساعت تسکین دهد.
استحمام منظم با آب ولرم نقش موثری در کاهش تعریق دارد. به یاد داشته باشید که در زمان استحمام باید کف و پا و دست را مالش دهید و تنها به ریختن آب بر روی آن ها بسنده نکنید.
از محصولات ضد عرق در مناطقی که بیشتر تعریق دارند، بیشتر استفاده کنید.
پس از استحمام، پاها، علی الخصوص بین انگشتانتان را خوب خشک کنید.
کفش و جوراب تهیه شده از الیاف و مواد طبیعی در درمان شما موثرند.
در هر زمان که ممکن است کفش و جوراب خود را درآورید تا پاها در مجاورت هوای آزاد قرار بگیرند.
جوراب خود را هر روز تعویض کنید.
همیشه دستمال کاغذی همراه داشته باشید تا در شرایط لزوم کف دستتان را پاک کنید.
از دوش گرفتن با آب داغ خودداری کنید.
در طول روز آب به میزان کافی بنوشید.
از مورادی مانند دستکش که دست ها را پوشش می دهد استفاده نکنید.
از لوسیون ها و محصولات مراقبت از پوست حاوی چربی استفاده نکنید.
در اغلب موارد عرق کردن کف دست و پا مربوط به استرس و اضطراب است. پس خونسردی خود را حفظ کنید.
غذاهای تند موجب تعریق بیشتر می شوند. از خوردن این غذاها اجتناب کنید.

در مورد تعریق

«دختر 4 ساله‏ای دارم که کف دست‏هایش بیشتر اوقات خیس عرق است. خودم هم همین‌طور هستم. آزمایش تیرویید دادم اما مشکلی نداشتم. البته خیسی دست من هنگام استرس و اضطراب و دست گرفتن وسیله‏ ای مانند خودکار و… بیشتر می‏شود. حالا نگرانم که نکند مشکل دخترم هم از اضطراب باشد. به‌عنوان اقدام اورژانسی چه درمانی را در اولویت قرار دهم؟»

مکانیسم تعریق

تعریق، مکانیسمی است که به وسیله آن دمای بدن که به دلایل مختلفی مانند فعالیت‌ بدنی، خوردن غذا و… افزایش یافته است، پایین می‌آید و بدن به اصطلاح خنک می‌شود. مهم‌ترین فایده تعریق کنترل دمای بدن و دفع مواد زائد و غیرضروری از راه پوست است. افزایش تعریق بدن معمولا 2 علت اساسی و مهم دارد؛ علت اول اینکه ممکن است تعداد غدد عرق بدن که به آنها غدد اکراین گفته می‌شود در نقاطی از بدن افزایش پیدا کرده باشد، علت دوم هم می‌تواند افزایش میزان ترشح غدد عرق باشد. افرادی که بسیار زیاد عرق می‌کنند، معمولا هر دو مشکل را با هم دارند.

نگاه متخصص بیماری‌های پوست/دکتر سیدناصر عمادی/عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

درمان با استفاده از کلرید آلومینیوم

استرس، اختلال غدد مثل پرکاری غده تیرویید، عوارض ناشی از مصرف داروهای مختلف و اختلال تغذیه‏ای تعریق را زیاد می‌کند. اما هر فردی که به‌دلیل تعریق زیاد مراجعه می‏کند، باید از نظر مسائلی که گفته شد، بررسی شود تا براساس علت افزایش تعریق درمان شود. راه‏های مختلفی برای درمان تعریق زیاد وجود دارد. قدم اول درمان، استفاده از محلول کلریدآلومینیوم یا محلول ضدتعریق است که بیمار باید روزی 2 بار به کف دست یا پاهایش بزند و روی آن پلاستیک بکشد تا الکل که ساختار اصلی این دارو را تشکیل می‏دهد، بلافاصله تبخیر نشود. قدم‏های بعدی، استفاده از دستگاه آیونتوفورزیس، تزریق بوتاکس به کف دست و در نهایت جراحی سمپاتکتومی یا قطع عصب سمپاتیک در کف دست یا پاست اما قطعا نمی‏توان از همه این راه‏های درمانی برای یک کودک 4 ساله استفاده کرد زیرا او را بیشتر دچار استرس خواهد کرد. تعریق کودکان معمولا در نواحی سر و صورت است و خیلی کم پیش می‏آید که یک کودک 4 ساله دچار تعریق کف دست شود مگر اینکه مشکل یا عامل خاصی وجود داشته باشد. در این صورت بهترین درمان حذف عامل ایجادکننده تعریق زیاد است و در غیر این صورت بهترین درمان برای این کودک استفاده از محلول کلرید آلومینیوم البته با غلظت کمتری نسبت به محلول بزرگسالان است. برای این منظور و تعیین غلظت مناسب دارو حتما باید به پزشک متخصص پوست مراجعه کرد.

علل تعریق مفرط؛ از پرکاری تیرویید تا کمبود ویتامین D

دکتر مریم رزاقی‌آذر/فوق‏تخصص غدد کودکان/عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران

تعریق زیاد در کودکان می‏تواند ناشی از پرکاری تیرویید، کمبود ویتامین D، کم‏خونی، دیابت، بیماری‏های عفونی و تب‏دار یا بیماری‌های دیگری باشد بنابراین قبل از هر اظهار نظری باید کودک معاینه بالینی و آزمایش‌هایی برای بررسی سلامت او درخواست شود تا براساس آنها بتوان علت تعریق را تشخیص داد. گاهی یک علامت کوچک می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی و مهم باشد. در نتیجه با اقدام به‌موقع والدین و تشخیص درست و به‌موقع پزشک می‏توان سلامت کودک را به سرعت به او بر‌گرداند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد بنابراین نمی‌توان گفت چون مادر هم این مشکل را دارد پس تعریق کودک نیز طبیعی و ناشی از ارث است و نیازی به پیگیری ندارد. تا زمانی که معاینه و یافته‌های پزشکی بررسی نشوند، نمی‌توان تشخیص قطعی برای این کودک گذاشت. پس مهم‌ترین توصیه به سوژه «میزگرد زیبایی» مراجعه به پزشک برای ارزیابی‌ کلینیکی و پاراکلینیکی است.

نگاه فوق ‏تخصص روان‌پزشکی کودک و نوجوان دکتر نسرین امیری/عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی/درمان با استفاده از تنش‌زدایی

استرس و اضطراب کودکان معمولا به شکل‏های مختلفی دیده می‏شود که یکی از علائم آن می‏تواند تعریق کف دست‏ها باشد اما علائم دیگری مانند اختلال در تکلم یا لکنت زبان، بدخواب شدن کودک، کاهش اشتها و در نتیجه وزن نگرفتن مناسب، تحریک‏پذیری، بهانه‏گیری و… نشان‌دهنده استرس کودک است که گاهی والدین متوجه آن نیستند. تعریق کف دست بیشتر اوقات ناشی از اضطراب و استرس است و با توجه به اینکه مادر مضطرب است، ژن آن را به فرزندش انتقال داده پس مشکل این کودک می‏تواند ژنتیکی باشد. از سوی دیگر، وقتی مادر مضطرب است؛ یعنی محیط خانواده هم اضطراب دارد و اضطراب همه کودکان به‌خصوص یک کودک 4 ساله، عمدتا به والدین و به‌خصوص مادرشان بستگی دارد، پس مهم‌ترین کار این است که مادر ابتدا به روان‌پزشک مراجعه و اضطرابش را درمان کند. با درمان اضطراب، علائم آن کاهش پیدا خواهد کرد و بعد از آن مادر می‌تواند به فرزندش کمک کند و علائم او را نیز کاهش دهد. تا زمانی که مشکل اصلی که همان اضطراب مادر و کودک است درمان نشود، درمان‌های کلینیکی مثل مراجعه به متخصص پوست و انجام اقدام‌های درمانی برای کاهش تعریق موثر نخواهد بود. بسیاری از کسانی که مشکل تعریق دارند با راه‌حل‌های درمانی متخصصان پوست بهبود پیدا می‏کنند اما تعریقی که منشاء آن درگیری سیستم اعصاب مرکزی باشد با درمان‌های کلینیکی فقط کاهش پیدا می‏کند یا برای مدتی از بین می‌رود.